تنها طی یک هفته ۵ کودک در بخش های مختلف سیستان و بلوچستان در هوتک غرق شدند.چهار دختر ۶، ۸، ۹ و ۱۱ ساله، یک پسر ۴ ساله و هم چنین یک زن جوان معلم در میان غرق شدگان در گودال های آب (هوتک) هستند.
روز ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ فعالان بلوچستان از مرگ یک دختربچه ۹ ساله خبر دادند. ساجده بخشان از روستای زهرآپ از توابع بخش پیرسهراب شهرستان چابهار هنگامی که به همراه برادرش برای سیرآب کردن دام هایشان به کنار هوتک رفته بود سرخورده و در هوتک غرق شد.
روز قبل از آن هم یک پسربچه ۴ ساله به نام ولی محمد جت در هوتک افتاد و غرق شد.
در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ نیز فعالان بلوچستان از مرگ دو دانش آموز ۶ و ۸ ساله به نام های مریم و رقیه هوت و یک پسر خبر دادند. معلم جوان آنها یاسمین هوت نیز که برای نجات جان آنها رفته بود نیز جان سپرد.
جواد سپاهی فرماندار ویژه چابهار در سیستان و بلوچستان از غرق شدن ۶ کودک در هوتک طی یک هفته پرده برداشت و این آمار را تکان دهنده خواند. وی از جمله گفت: «تک تک مسئولان در از دست دادن این کودکان مسئولند.» (خبرگزاری رسمی ایرنا – ۱ خرداد ۱۴۰۱)
فاجعه غرق شدن کودکان در هوتک ها موضوع جدی است اما آمار دقیقی از آن در دسترس نیست. مهرداد آرام بخشدار پلان از توابع شهرستان اقیانوسی و ساحلی چابهار روز دوشنبه ۲۶ اردیبهشت ماه به خبرگزاری ایسنا گفته بود که «۴۱ زن و کودک در ۱۱ سال گذشته در هوتک ها» جان باخته اند.
۴۰۰ روستا تنها در یک بخش از بلوچستان از هوتک آب مصرف می کنند
بیش از ۴۰۰ روستا در محدوده روستای سواحل مکران در محدوده شهرستان های چابهار، دشتیاری و تلنگ قصرقند برای کارهای کشاورزی، تأمین آب احشام و پرندگان و چرندگان و رفع تشنگی موجودات زنده از آب هوتک استفاده می کنند. (خبرگزاری حکومتی ایسنا – ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱)
به دلیل نبود سیستم آبرسانی درست و بهداشتی مردم این مناطق مجبور هستند از هوتک ها استفاده کنند. این هوتک ها بسیار ناایمن بوده و منبع آب مشترک انسان و حیوان است که باعث می شود علاوه بر شیوع بیماری های مشترک، سبب غرق شدن در آب یا کشته شدن کودکان توسط گاندوها می شود.
زنان و دختران سیستان و بلوچستان برای تأمین آب آشامیدنی و سایر مصارف ضروری چاره ای جز مراجعه به هوتک ها و به جان خریدن انواع خطرات ندارند.
آیا سیستان و بلوچستان واقعاً یک استان فقیر است؟
سیستان و بلوچستان محروم ترین استان کشور است که مردم آن با فقر و فقدان زیرساخت ها از جمله سیستم آب مواجهند.
دختران و زنان سیستان و بلوچستان به دلیل بی آبی دچار انواع بیماری ها می شوند.
استان سیستان و بلوچستان به دلیل قرارگرفتن بر روی کمربند فلزی و معدنی جهان با برخورداری از ذخایر غنی مانند مس، کرومیت، منگنز و طلا دارای ظرفیت های کم نظیری در بخش معادن است. اما به دلیل اوج فساد و غارتگری مقامات حاکم، مردم این استان از فقیرترین مردم ایران هستند.
این استان علیرغم ۳۷۰کیلومتر مرز آبی درکرانه شمالی دریای عمان و راه داشتن به اقیانوس، و با وجود دو سد بزرگ پرآب به نام های دشتیاری و سد زیردان، پایین ترین میزان شاخص دسترسی به آب شرب در کشور را دارد.
در اثر خشکسالی ۲۰ ساله در این مناطق و گرد و خاک بسیار، شهروندان استان سیستان و بلوچستان به بیماری هایی مانند بیماری های تنفسی سل و تنگی نفس مبتلا هستند. (خبرگزاری حکومتی رکنا – ۱۳ تیر ۱۳۹۷)
دو سوم جمعیت استان سیستان و بلوچستان حتی به آب آشامیدنی دسترسی ندارند و زنان سیستان و بلوچستان از آب که یکی از ارکان جدی حیات بشر است محرومند.